Hoogtevrees tijdens je bergwandeling, wat nu?
Het is zomer. Je bent heerlijk op vakantie in de bergen. De hoge pieken lonken. De zon schijnt, je hebt je wandelschoenen aangetrokken en je gaat eropuit. Omhoog, de berg op.
Een paar kilometer later loop je met een prachtig uitzicht halverwege een berg wanneer het wandelpad versmalt. Je kunt nog net je voeten naast elkaar plaatsen op de losse stenen. Aan je rechterkant gaat de alpenweide steil omhoog. Aan je linkerkant gaat het tientallen, zo niet honderden meters omlaag. Ineens schiet het door je hoofd: stel dat ik val? De helling naast je verandert in je beleving onmiddellijk in een diepe afgrond en je benen worden pudding. Hoe moet je nu verder?
In het kort: wat is hoogtevrees?
Hoogtevrees. Als je er flink last van hebt zal je die bergwandeling waarschijnlijk niet eens aangaan. Wanneer je weet dat je er mogelijk last van kunt krijgen kies je je wandelpaden er van tevoren op uit. Maar het kan je ook ineens overvallen tijdens het lopen, wat doe je dan?
Een beetje angst voor hoogtes hebben we allemaal. Door de evolutie zit dit namelijk in onze genen. Het is zelfs heel gezond want het zorgt ervoor dat we onszelf niet in onveilige situaties brengen. Toch kan de één wel die steile wandeling met plezier maken en barst de ander in huilen uit. Er bestaan veel gradaties van hoogtevrees en in het ergste geval kan het zelfs een fobie worden. Gelukkig is het in dat geval goed behandelbaar samen met een psycholoog.
Hoewel je aan het genieten bent van de mooie natuur, van de bergtoppen om je heen, kun je niet stoppen met je voorstellen dat je zometeen naar beneden valt. Want ja, het gebeurt! Die krantenkop over een naar beneden gevallen toerist zal ditmaal over jou gaan. Al snel merk je dat je hoog in je ademhaling zit. Je hart begint sneller te kloppen en het zweet breekt je uit. Je benen voelen slap, je handen beginnen te trillen en je voelt je duizelig. Het voelt alsof je geen controle meer hebt over je eigen lichaam. Allemaal symptomen van hoogtevrees.
Maar ja, je moet doorlopen.
Wat doe je in het moment?
Het meest voor de hand liggende advies is natuurlijk: kijk niet naar beneden. Concentreer je op het pad voor je, op waar je je voeten wegzet en op je ademhaling. Enkel om je heen kijken wanneer je stilstaat is sowieso verstandig tijdens een bergwandeling.
Het kan helpen om heel even te stoppen, misschien te gaan zitten, diep adem te halen en hard uit te blazen. Zitten je schouders helemaal bij je oren? Duw deze bewust omlaag.
Besef je dat je wel door moet lopen. Linksom of rechtsom moet je naar beneden. Dit besef kan voorkomen dat je bevriest en niet meer door kan lopen. Loop je samen met een wandelmaatje? Vertel wat je voelt en laat deze persoon je vriendelijk maar streng naar beneden praten.
Wat doe je wanneer je weer veilig beneden bent? En nog belangrijker, kun je er iets aan doen om er bij de volgende wandeltocht geen last van te krijgen?
Praat erover zodra je beneden bent. Vertel over je ervaring en misschien kan je er zelfs al een beetje om lachen. Het kan zijn dat je de rest van de dag nog spanning in je lichaam voelt en het lachen zal helpen om dit los te maken. Ook langer na je ervaring kan het helpen erover te praten. Dan zul je ontdekken dat anderen ook zoiets hebben meegemaakt en kun je tips uitwisselen.
Vertel je wandelmaatjes over je ervaring en dat het mogelijk is dat je in de toekomst weer last krijgt van hoogtevrees tijdens het wandelen. Zo kun je bespreken hoe zij je kunnen helpen.
Bekijk je wandelroutes van tevoren goed zodat je weet waar je aan toe bent. Vraag bijvoorbeeld na bij mensen die de route al gelopen hebben of er hele smalle of steile stukken tussen zitten. Gebruik ook een ouderwetse kaart om de hoogtelijnen te bekijken. Als je op die kaart ziet dat de hoogtelijnen dicht bij elkaar staan, dan is de helling erg steil en heb je een grote kans dat je hier vlak langs de diepte loopt. Als dit het geval is kun je bij jezelf nagaan of je niet beter een andere route kunt kiezen.
Oh en nog een laatste tip: wandel in de bergen met stokken! Met stokken heb je in feite vier benen in plaats van twee. Dit kan je het vertrouwen geven om toch die wandeling te maken en met een goede ervaring op hoogte is het de volgende keer alweer minder eng.
Op hoogte lopen kun je leren! Bouw het rustig op en je zult ervaren dat je meer kunt dan je eerst dacht.
Tenslotte.
Is je hoogtevrees heel erg maar wil je je niet laten tegenhouden en toch die smalle, hoge paden opzoeken? In dat geval kun je ervoor kiezen je angst te laten behandelen door een psycholoog. Hoogtevrees is namelijk heel goed te behandelen met bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie. Een therapeut zal je helpen je angstgedachten aan te pakken en je begeleiden met het confronteren van je angst.
